Memurluk kurumu, Türkiye Anayasası başta olmak üzere çok sayıda kanun ve yönetmelikle yasal düzenlemeye konu edinilen bir kavramdır. Bu düzenlemeler arasında Devlet Memurları Kanunu (657 Sayılı Kanun) sık sık referans alınmaktadır. 687 Sayılı Kanun’a göre başta kamu görevlisi olma şartlarını taşımayan kişilerin nitelikleri sonradan anlaşılsa dahi memurluğa son verilmesi sonucunu doğurmaktadır. Bu noktada pek çok durum, memuriyetten çıkarılmaya neden olmaktadır. Memurluktan çıkarmanın yanı sıra, memuriyetten men edilme sonucu doğuran suç ve cezalar bulunmaktadır. Ayrıca, suçun türü ya da cezanın miktarı fark etmeksizin suçun infazı süresince devlet memurluğu yapılması yasaktır.
Memuriyete Engel Suçlar
Memuriyete engel suçlar aynı zamanda yüz kızartıcı suçlar olarak da tanınmaktadır. Bu suçlar:
- Rüşvet
- İrtikap
- İhaleye fesat karıştırma
- Hileli iflas
- Zimmet
- Her tür sahtecilik suçu
- Dolandırıcılık
- Kaçakçılık
- Hırsızlık
- Edimin ifasına fesat karıştırma
- Görevi kötüye kullanma
- Suçtan edinilen malvarlığını aklama
- Anayasal düzene karşı suçlar şeklindedir. Bu suçlardan herhangi birini işlemiş olmak memuriyetten men edilme sonucunu doğurmaktadır.
Taksirli suçlar, memuriyetten men edilme nedeni değildir. Kasıtlı suçlarda ise 1 ya da daha fazla yıl ceza almak memuriyetten men sonucunu doğurur. 1 yıl hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ise memuriyetten men sonucunu engelleyebilir. Öte yandan adli para cezasına çevrilen cezanın suçunun yüz kızartıcı suçlardan olmaması gerekmektedir.
